Temat: pseudopoezja vintage
...się artysta powinien mieć choć jedną piosenkę o deszczu, nie może również zabraknąć refleksyjnego kawałka o szczęściu. Nie jestem na tyle zdolna, aby stworzyć dwa komercyjne utwory, więc postanowiłam napisać "niebanalny" tekst łączący ten niezwykły opad atmosferyczny i radosne chwile. Mam nadzieję, że ktoś mnie niedługo doceni, pomoże nagrać solową płytę, a plakaty z moją podobizną będą wisiały i zakrywały grzyb naścienny w pokojach polskich nastolatek. Dobre rymy, dobry temat. Powiedzcie mi, czy mam szansę. W pustych czterech ścianach zostałam całkiem sama. Odchodząc zabrałeś szczęście, nie chcę o tym myśleć więcej. Jesteś już wspomnieniem, skazałeś mnie na cierpienie. Bez ciebie się nie układa. Za oknem deszcz pada, on jeden rozumie mnie. W pustce żyć nie umiem. Wypełnij, proszę, moją ciszę....
Źródło: pogaduchy.eu/viewtopic.php?t=2866